Validatie van de modellen SMART2, SUMO 1, NUCOM en MOVE op site-, regionaal en national niveau

De bodem-vegetatiemodellen NUCOM, SMART2, SUMO 1 en MOVE zijn in dit onderzoek gevalideerd op drie schaalniveaus. NUCOM is een model dat de bodem- en vegetatieontwikkelingsprocessen simuleert op lokale en regionale schaal. SMART2 simuleert de bodemprocessen en is in principe schaalonafhankelijk. SUMO 1 simuleert de vegetatieontwikkeling op basis van simulaties door SMART2. MOVE voorspelt onder andere de kans op voorkomen van plantensoorten op basis van SMART2-uitkomsten. Op siteniveau, het Hulshorsterzand en Sellingen, bleken de modellen de situatie redelijk te kunnen voorspellen. Over het algemeen kwamen de biomassavoorspellingen van NUCOM iets beter overeen met de metingen dan de biomassavoorspellingen van SUMO. Op regionale schaal, de Veluwe, bleken SMART2, SUMO 1 en NUCOM de pH redelijk te voorspellen. De N-beschikbaarheid is niet gevalideerd aan de hand van metingen, maar alleen tussen de modellen onderling vergeleken. SMART2 voorspelt een kleinere range dan SUMO 1. NUCOM voorspelde voor de bossen, graslanden en heidevelden zonder beheer een hogere N-beschikbaarheid dan de twee andere modellen, terwijl er met NUCOM met beheer alleen voor heidevelden een lagere N-beschikbaarheid werd voorspeld. De door MOVE voorspelde kans op voorkomen van plantensoorten op basis van de modeluitkomsten van SMART2-SUMO 1 en NUCOM is positief gecorreleerd met de werkelijke presentie van soorten. De voorspelbaarheid van aanwezige soorten is echter vrij gering. Mogelijke oorzaken hiervan zijn een te hoge gesimuleerde N-beschikbaarheid door de simulatiemodellen, en/of een slechte omzetting naar de Ellenberg-indicatorwaarde voor nutriëntenrijkdom, die als invoer voor MOVE dient. Deze laatste oorzaak speelt waarschijnlijk de grootste rol hierbij. Op nationaal niveau zijn alleen SMART2 SUMO 1 getest. De voorspelde pH is vergeleken met een van vegetatieopnamen afgeleide pH. Voor beide modellen geldt dat de overeenkomst redelijk goed was tussen beide en de afgeleide pH

A test on Ellenberg indicator values in the Mediterranean evergreen woods (Quercetea ilicis)

The consistency and reliability of Ellenberg’s indicator values (Eiv) as ecological descriptors of the Mediterranean evergreen vegetation ascribed to the phytosociological class Quercetea ilicis have been checked on a set of 859 phytosociological relevés × 699 species. Diagnostic species were identified through a Twinspan analysis and their Eiv analyzed and related to the following independent variables: (1) annual mean temperatures, (2) annual rainfall. The results provided interesting insights to disentangle the current syntaxonomical framework at the alliance level demonstrating the usefulness of ecological indicator values to test the efficiency and predictivity of the phytosociological classification

How robust are community-based plant bioindicators? Empirical testing of the relationship between Ellenberg values and direct environmental measures in woodland communities

There are several community-based bioindicator systems that use species presence or abundance data as proxies for environmental variables. One example is the Ellenberg system, whereby vegetation data are used to estimate environmental soil conditions. Despite widespread use of Ellenberg values in ecological research, the correlation between bioindicated values and actual values is often an implicit assumption rather than based on empirical evidence. Here, we correlate unadjusted and UK-adjusted Ellenberg values for soil moisture, pH, and nitrate in relation to direct environmental measures for 50 woodland sites in the UK, which were subject to repeat sampling. Our results show the accuracy of Ellenberg values is parameter specific; pH values were a good proxy for direct environmental measures but this was not true for soil moisture, when relationships were weak and non-significant. For nitrates, there were important seasonal differences, with a strong positive logarithmic relationship in the spring but a non-significant (and negative) correlation in summer. The UK-adjusted values were better than, or equivalent to, Ellenberg’s original ones, which had been quantified originally for Central Europe, in all cases. Somewhat surprisingly, unweighted values correlated with direct environmental measures better than did abundance-weighted ones. This suggests that the presence of rare plants can be highly important in accurate quantification of soil parameters and we recommend using an unweighted approach. However, site profiles created only using rare plants were inferior to profiles based on the whole plant community and thus cannot be used in isolation. We conclude that, for pH and nitrates, the Ellenberg system provides a useful estimate of actual conditions, but recalibration of moisture values should be considered along with the effect of seasonality on the efficacy of the system

Knowledge sharing in megaprojects: A case study of a co-location approach

Item does not contain fulltex